Naki Tezel kimdir? Nereli? Naki Tezel Eserleri, Masalları, Kısa Masalları

04.01.2023
Naki Tezel kimdir? Nereli? Naki Tezel Eserleri, Masalları, Kısa Masalları

Naki Tezel kimdir? Naki Tezel Nereli? Naki Tezel Eserleri, Naki Tezel Masalları, Naki Tezel Kısa Masalları, Naki Tezel Türk Masalları PDF

PTT Müdürü İbrahim Cemal Bey’in oğlu Naki Tezel 1915 yılında İstanbul’da doğmuştur. 1940 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun oldu. Memurluk ve müşavirlik yaptı. Yeni Türk ve Halkbilgisi Haberleri dergilerinde yazdı. Naki Tezel, Türk yazar ve halkbilimcisi. PTT Müdürü İbrahim Cemal Bey’in oğlu Naki Tezel 1915 yılında İstanbul’da doğmuştur. 1940 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun oldu. Memurluk ve müşavirlik yaptı. Yeni Türk ve Halkbilgisi Haberleri dergilerinde yazdı. Masal derledi, Halkevinde çalıştı.

1915 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Naki Tezel bir folklor (halk bilimi) araştırmacısıdır. PTT Müdürü İbrahim Cemal Bey’in oğlu olan Naki Tezel, yazılarını “Tezel Amca, Şerif Halil Başa, N.T., T.A., M. Korkusuz” takma adlarla da yayımladı.

Pertevniyal Lisesi’ni ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi (1940). Çalışma hayatına maiyet memuru olarak başladı, ardından bucak müdürü oldu, kaymakamlık yaptı.

Basın Yayın Genel Müdürlüğü ile Ticaret Bakanlığı’na bağlı birimlerde çalıştı. İki kez, iki ayrı tarihte İş ve İşçi Bulma Kurumu genel müdürü (1958-1961 ve 1968-1971) oldu. 1971’de emekliye ayrıldı.

Naki Tezel’in ilk yazısı 1935 yılında İstanbul Belediye Dergisi’nde çıktı. Yeni Türk ve Halk Bilgisi Haberleri dergilerinin editörlüğünü yaptı.

Bu dergiler dışında yaptığı derlemeleri ya da yazdığı masalları Yücel, Varlık, Çığır, Ülkü, Yirminci Asır, Eğitim, Türk Dili, Dünya, Cumhuriyet gibi dergi ve gazetelerde yayımladı. Bir kitapla kalan hikâye yazarlığı dışında çalışmalarını tümüyle masal yazarlığı ve masal derlemeciliğiyle sürdürdü.

En çok ilgi gören eseri Türk Masalları adlı eseridir.

Türk Masalları kitabında yer alan bazı masallar, içerdiği politik mesajlarıyla da günümüzdeki kimi sorunlara ışık tutmakta. “Seksen Göz” masalında geçen “İyiler memleketinde fena padişah daha fazla kalamaz!” ifadesi, idarecilerin adaletten ayrılmaması yönünde onlara yüzyıllar öncesinden seslenen çok değerli bir öğüt.

Altın Araba” masalındaki zeki ama fakir kız, sonunda şehzade ile evlendirilmek yerine kasabadaki okula gidebilmesi için kendisine altın işlemeli bir araba armağan edilir. Böyle bir masalı bağrından çıkarabilmiş topraklarda, halen çocuk gelinler ve kız çocuklarının okula gönderilmemesi sorunlarının yaşanması çok acı verici değil mi?

Akıllı Evlat” masalında da, zengin babanın çocuklarına bıraktığı mirası, parayı asker tutmak veya ticaret yapmak için değil, yetimleri okutmakta ve eğitmekte kullanan en küçük oğlan kazanır.

Çoban Ali” masalında, kendisine iyilik eden ihtiyar müneccime karşılığında altın para uzatan Çoban Ali’ye müneccimin verdiği yanıt, insanlığın tarih boyunca ulaşmayı arzu ettiği; “herkesten yeteneğine göre, herkese ihtiyacına göre” veciz sözü ile özetlenebilecek eşitlikçi ütopyayı, eşsiz şair Nazım Hikmet’in “Kosmosun Kardeşliği Adına” şiirindeki  mısralarını anımsatmaktadır:

“selamlamaya geldim seni yeryüzü umutları adına,
bedava ekmek ve bedava karanfil adın,
mutlu emeklerde mutlu dinlenmeler adına,
‘Yarin yanağından gayrı her yerde her şeyde hep beraber’ diyebilmek adına…”

Oğlum… Burası İyilik Memleketidir. Burada yapılan herhangi bir iyilik için para alınmaz. Herkes birbirine seve seve iyilik yapar. Bunun için karşılık beklemeden iyilik yapmaya çalış!”

Naki Tezel’in Eserleri

Öykü:

Yıkılan Köprü (1944).

Masal:

Keloğlan Masalları (1936),
İstanbul Masalları (1938),
Köroğlu Masalı (1939),
Çocuk Masalları (1943),
Alabalık (1944),
Altın Araba (1944),
Peri Kızı (1944),
Yeşil Kuş (1945),
Keloğlan (1945),
Türk Masalları (iki cilt, 1971).

Bilmece:

Bilmeceler ve Maniler (1941),
Türk Halk Bilmeceleri (1969).

Diğer Eserleri:

Türkiye-Avustralya İşçi Antlaşması Münasebetiyle Avustralya Hakkında Bir inceleme (1967),
Türkiye Folklor ve Etnografya Kılavuzu (1969),
Milli Folklor Enstitüsü (1969).